അതറിയില്ലേ...
ചിലപ്പോള്‍ നമുക്ക് ചുറ്റും
ചിലങ്ക കെട്ടി തുള്ളുന്നത്
മൌനമല്ലാതെ മറ്റാരുമല്ല.
നോക്കൂ
ഞാന്‍ നിന്നെക്കുറിച്ചു
ഓര്‍ത്തത്തെല്ലാം
പൂവിതളുകള്‍ പോലെ
കൊഴിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ട്
ചുറ്റും .
എനിക്കുനീ
ഇപ്പോഴും
ചിത്രചിലങ്കയിട്ട സ്വപ്നം
പകല്‍ മാഞ്ഞു പോയപ്പോള്‍
കൂടില്ലാതെ കൂട്ടില്ലാതെ
ഒറ്റക്ക് കരഞ്ഞിരുന്നവള്‍
പിറ്റേന്നും പുലരി വന്നപ്പോള്‍
കരഞ്ഞിരിക്കേണ്ട കാര്യമില്ലെന്ന്
പഠിപ്പിച്ചവള്‍
പറയൂ
നീ മൌനമായ് മാഞ്ഞുപോയത്
ഇപ്പോള്‍ എനിക്ക്
കൂട്ട് വരാനായിരുന്നോ...
പുഞ്ചിരികളെല്ലാം പൂക്കലാനെന്നു
വിരിഞ്ഞവളെ...നിനക്ക് ഞാനൊരു
ചിരി പോലും നീട്ടിയില്ലല്ലോ...
ചിലങ്ക കെട്ടിയ മൌനത്താല്‍
നീ എന്നെ ഇന്ന് കരയിക്കുന്നു.
-
പൂക്കളുടെ ചുണ്ടില് വിരിയുന്നതൊക്കെയും പുഞ്ചിരികലാനെന്നു നാം വിചാരിക്കുന്നു. ഏതു വര്ണത്തില് പിരന്നാലുമെന്തു പൂവോക്കെയും ഉള്ളു തുറക്കാത്ത ...
-
താണ് താണ് തണുപ്പ് ആയവള് എന്റെ ദാഹം അറിഞ്ഞവള് വറ്റി വറ്റി വരണ്ടപ്പോഴും എനിക്കായി കരഞ്ഞവള്
-
ഏതു പുല്ലിനും ആകാശത്തേക്ക് വളരണമെന്നു തന്നെയാണ് ആഗ്രഹം . അഹങ്കാരികളുടെ കാല്ച്ചുവട്ടില് നിന്ന് സൂത്രത്തില് കുതറി മാറുമ്പോള് എല്ലാ പുല്ലുക...
-
ചിത്രപ്പണികളുള്ള പൂമുഖ വാതിലില്ല വാതില് കടന്നകം ചെന്നാല് പൂര്ണചന്ദ്രന് രമിക്കുന്ന പുഞ്ചിരിക്കും മുഖമുള്ള പുഷ്പങ്ങളില്ല. വാടിയ പൂക്കളെ പോ...
-
ധനലക്ഷ്മീ, നീയും പെണ് കുലത്തിന്റെ വിത്തോ..? ആരാണ് നിന്നെ നഗ്നയാക്കി നടത്തിയത്? നിന്റെ കരിന്തോലിയില് തീക്കൊള്ളി കുത്തിയത്? കണ്നീര്ക്കവിളി...
%2Bcopy.jpg)
0 comments:
Post a Comment